Akademik Veri Yönetim Sistemi
SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ DERGİSİ, cilt.48, ss.139-160, 2024 (Hakemli Dergi)
Bu çalışmanın amacı Yaşantı Odaklı Varoluşçu Yaklaşıma Dayalı
Eğitim Programının bireylerin ölüm kaygısı, yalnızlık ve mutluluk düzeylerine
etkisini incelemektir. Çalışma, ön test - son test modelli yarı deneysel bir
araştırmadır. Çalışmanın bağımsız değişkeni; ön test ve son test arasında çalışma
grubuna uygulanan yaşantı odaklı varoluşçu yaklaşıma dayalı programdır.
Araştırmanın bağımlı değişkeni ise çalışma grubunda yer alan bireylerin ölüm
kaygısı, yalnızlık ve mutluluk düzeyleridir. Çalışma grubunu katılım ölçütlerini
karşılayan ve 22-36 yaş aralığında 10’u kadın 4’ü erkek olmak toplam 14
katılımcı oluşturmaktadır. Araştırmada katılımcılara çalışma başlamadan önce ve
sekiz haftanın sonunda Thorson-Powell Ölüm Kaygısı Ölçeği, UCLA-Yalnızlık
Ölçeği ve Oxford Mutluluk Ölçeği uygulanmıştır. Çalışma grubuna sekiz
oturumluk Yaşantı Odaklı Varoluşçu Yaklaşıma Dayalı Eğitim Programı
uygulanmıştır. Programının etkililiğini değerlendirmek için çalışma sonunda
ulaşılan verilerin çözümlenmesinde Wilcoxon İşaretli Sıra Testi kullanılmıştır.
Yapılan analizler, uygulanan Yaşantı Odaklı Varoluşçu Yaklaşıma Dayalı Eğitim
Programının, katılımcıların mutluluk düzeylerini yükseltmede olumlu bir etkiye
sahip olduğunu ancak ölüm kaygısı ve yalnızlık düzeylerini azaltmada ise etkili
olmadığını göstermektedir. Araştırmanın sonuçları, sınırlılıkları ve güçlü yanları
alanyazın ışığında tartışılmıştır.