Amaç: Bu çalışmada dikkat eksikliği ve hiperaktivitebozukluğu (DEHB) olan hastalarda yeme tutumları vedürtüsellik ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: DEHB tanısıyla tedavi görmekte olan56 erişkin hasta DEHB grubunu oluşturmuştur. Kontrolgrubu olarak 56 sağlıklı yetişkin çalışmaya alınmıştır.DEHB ve kontrol grubuna Sosyodemografik ve kliniközellikler değerlendirme formu, Erişkin Dikkat EksikliğiHiperaktivite Bozukluğu Kendi Bildirim Ölçeği (ASRS),Yeme Tutum Ölçeği (YTÖ), Beck Depresyon Envanteri(BDE) ve Barrat dürtüsellik ölçeği (BDÖ) uygulanmıştır.Bulgular: Sağlıklı gruba kıyasla hasta grubunda ASRS-A,ASRS-B, ASRS toplam, BDE, YTÖ, BDÖ Dikkat, Motor,Planlama ve toplam puanları istatistiksel olarak anlamlıderecede daha yüksek, YTÖ ˃30 olanların oranıistatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksek saptandı.Bununla birlikte hasta grubunda YTÖ ˂30 olanlara kıyaslaYTÖ ˃30 olanlarda önlisans/lisans mezunu olanlar dahadüşük oranda iken lise mezunu olanlar, ailede intihar, ailederuhsal hastalık istatistiksel olarak anlamlı derecede dahayüksek oranda, ASRS-A, ASRS-B, ASRS toplam, BDÖPlanlama ve toplam puanları istatistiksel olarak anlamlıderecede daha yüksek saptandı.Sonuç: DEHB olan hastalarda yeme bozukluğu vedürtüselliğin de eşlik olabileceği göz önündebulundurulmalıdır. Bu fenomenlerin artan farkındalığı,DEHB olan bireyler için klinik yönetimi ve tedaviseçeneklerini geliştirebilir.
Purpose: The aim of this study was to investigate the relationship between eating attitudes and impulsivity in patients with attention deficit and hyperactivity disorder (ADHD). Materials and Methods: The ADHD group consisted of 56 adult patients. Fifty-six healthy adults without psychiatric disorders were included in the control group. Sociodemographic and clinical characteristics assessment form, Adult Attention Deficit Hyperactivity Disorder SelfReport Scale (ADHD), Eating Attitude Scale (EAS), Beck Depression Inventory (BDI) and Barrat Impulsivity Scale (BDS) were applied to ADHD and the control group. Results: Compared to the healthy group, ADHD-A, ADHD-B, ADHD total, BDI, EAS, BDS Attention, Motor, Planning and total scores were statistically significantly higher in the patient group, and the ratio of those with EAS ˃30 was statistically significantly higher. However, in the patient group with EAS >30, compared to those with EAS, associate / bachelor's degree graduates were lower, while high school graduates, family suicide, family mental illness were significantly higher, ADHD-A, ADHD-B, ADHD total, BDS Planning and total scores were statistically significantly higher. Conclusion: It could be kept in mind that in ADHD patients with ED comorbidity, inattention and impulsivity may be more pronounced. We think that the clinical management and treatment options of the patients could be developed according to these findings.
