HİZMETKAR LİDERLİK, YÖNETİCİYE DUYULAN GÜVEN VE İŞ TATMİNİ ARASINDAKİ İLİŞKİ: SAĞLIK SEKTÖRÜNDE BİR ALAN ÇALIŞMASI


Creative Commons License

Erdal N., Çevik Akkuş G.

5. Uluslararası 15. Ulusal Sağlık ve Hastane İdaresi Kongresi 5th International 15th National Congress on Health and Hospital Administration, Samsun, Türkiye, 13 - 15 Ekim 2022, ss.355-357

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Samsun
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.355-357
  • İstanbul Gelişim Üniversitesi Adresli: Hayır

Özet

Sağlık çalışanlarının devir hızının yüksekliği nitelikli sağlık çalışanı yetersizliğine yol açmakta ve bu durumda sağlık hizmet sunumunda telafisi mümkün olmayan hatalara yol açabilmektedir. Sağlık hizmet sunumunda yüksek düzeyde stresli çalışanlar için sosyal destek ilişkilerinin güçlendirilmesi devir hızı üzerinde önemli etkilere sahip olabilmektedir. Gelişmiş sosyal destek düzeylerine ve azaltılmış stres düzeylerine sahip ortamların sağlanması, çalışanların korunmasına ve böylece iş stres düzeylerinin hafifletilmesine yardımcı olabilir. Aynı zamanda1 sosyal destek ilişkilerinin iş stresini hafifletici etkisi sağlık çalışanlarının tükenmişliklerini ve işten ayrılma niyetlerini de azaltabilir. Sağlık çalışanlarının işten ayrılma niyetlerini etkileyen faktörler arasında örgütte iş birliğinin ve takım uyumunun yetersiz olması ve arkadaş desteği, iş stresi ve tükenmişlik vb. unsurlar yer almaktadır. Bu çalışmanın amacı; Sağlık çalışanlarının arasında geliştirdiği sosyalleşme, danışma ve yardımlaşma ilişkilerinin iş stres düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemek ve iş stres düzeyi, tükenmişlik ve çalışanlar arasındaki ilişkilerin işten ayrılma niyetine etkilerini araştırmaktır. Çalışmada, literatürde yer alan sınanmış ölçekler tercih edilerek, sağlık çalışanlarının iş stres düzeyi, tükenmişlik, yardımlaşma, danışma, sosyalleşme ve işten ayrılma niyetini ölçmek üzere anket formu kullanılmıştır. Ölçekler Likert tipi ölçekle derecelendirilmiştir. Araştırma, bir eğitim araştırma hastanesinin yoğun bakımında görev yapan 158 çalışan üzerinde yürütülmüştür. Bağımsız değişkenler iş stres düzeyi, tükenmişlik, yardımlaşma, danışma ve sosyalleşme ilişkilerinden oluşmaktadır. Bağımlı değişken olarak çalışanların İşten Ayrılma Niyeti incelenmiştir. Sosyo-demografik değişkenlerde tanımlayıcı istatistikler, bağımlı ve bağımsız değişkenlerin analizinde Pearson korelasyon analizi ve çoklu doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırmaya katılanların %75,3’ü (119) kadınlardan, %66,5’i (105) lisans mezunlarından, %75,9’u hemşirelerden oluşmaktadır. Katılımcıların yaş ortalaması 29,66 (± 6,51); kurumda çalışma süresi ortalaması 5,54 (±5,27)’dür. Araştırmada sınanmış ölçekler kullanılmış olup değişkenlerin cronbach alfa değerleri 0,758-948 aralığında oldukça yüksek düzeyde bulunmuştur. Güvenirlik katsayıları istenen düzeyde olduğu için kullanılan ölçeklerin güvenilir olduğu sonucuna varılmıştır. Tanımlayıcı istatistikler sonucunda, katılımcıların çalıştığı ortamda diğer en yakın birlikte çalıştığı üç çalışanla sosyalleşme, o çalışanlara danışma ve o çalışanlardan yardım talep etme skorları oldukça yüksek olduğu görülmüştür. Katılımcıların algıladıkları tükenmişlik puanları 4,36 (±1,11) ortalama ile tükenmişlik durumu içinde bulunulduğu, stres seviyeleri 2,93 (±0,59) ile uyarıcılığı yüksek, sorumluluğu fazla olmasına rağmen kişiye çekici gelen iş stres düzeyine sahip olduğunu göstermektedir. Katılımcıların işten ayrılma niyetleri 2,54 (±1,25) ortalama puan ile düşük skora sahiptir. Bağımlı ve bağımsız değişkenlere yapılan pearson korelasyon analizi sonucuna göre tükenmişlik ile stres arasında orta düzeyde, pozitif yönde doğrusal bir ilişki (r=-,609, p<,01), tükenmişliğin işten ayrılma niyeti ile arasında orta düzeyde pozitif yönde doğrusal bir ilişki (r=,521, p<,01) vardır. Araştırma değişkenlerinden stres ile işten ayrılma niyeti arasında orta düzeyde pozitif yönde doğrusal bir ilişki (r=,386,p<.01) olmasına karşın stres ile yaş değişkeni arasında negatif yönde zayıf doğrusal bir ilişki (r=-,245, p<,01) vardır. Çalışanların yardımlaşma, danışma ve sosyalleşme ilişkilerinde diğer değişkenler arasında herhangi bir ilişki bulunamamıştır. Tükenmişlik, stres, danışma, sosyalleşme, yardımlaşma, kurumda çalışma süresi ve yaşa göre işten ayrılma niyetini yordamak için çoklu doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. Bu değişkenler işten ayrılma niyetinin anlamlı bir yordayıcısıdır (F(7,149)= 10,949, p<.000). Yedi değişken birlikte işten ayrılma niyetinin varyansını %34’ünüültürünün oluşturulmasına bağlıdır. Kalite iyileştirmenin anahtarı bu tür organizasyonel değişimlerde yatmaktadır. Sağlık kurumlarında hasta güvenliği kültürünün geliştirilmesi, başarılı bir performans sergilemelerine olanak tanır. Bu konuda başta hastane yöneticileri olmak üzere, karar vericilere, çalışanlara önemli görevler düşmektedir. Anahtar Kelimeler: Hasta Güvenliği İklimi, Güvenlik İklimi, Hasta Güvenliği Kültürü, Hastane Çalışanları, Kamu Hastanesi