Purpose: The purpose of this study is to investigate the effects of inserts that are used forconservative treatment of excessive foot pronation, on plantar contact areas and pressuredistribution. Methods: 27 subjects consisting of 6 men and 21 women, mean age 25.88±5.92, and havingexcessive foot pronation were included in this study. Demographic data were recorded. ShortForm McGill Questionnaire, Navicular Drop Test, Foot Posture Index and Foot Function Indexwere performed for each subject. Subjects were evaluated with dynamic pedobarography (RsScan-Footscan ®), first barefoot, than with spesific inserts, to assess plantar contact areaand pressure distribution. Results: Findings from dynamic pedobarography indicated that there were significant increase at total contact area, contact area percents of midfoot, significant decrease at contact area percents of fore and rearfoot, at maximum plantar pressures on 2., 3., 4. metatarsareas of left foot and on 2. and 3. metatars areas of right foot, on medial and lateral heelwith insert according to barefoot (p=0.007, p=0.001, p=0.003, p<0.001, p=0.011, p=0.001,p=0.004, p=0.002, p=0.006). There were no significant difference at maximum pressures ontoes, 1. and 5. metatars areas and midfoot, between barefoot and with insert conditions(p>0,05). Discussion: Excessive foot pronation, causes pathologic changes on proximal and distalsubtalar joint, effects plantar pressures destroying load distribution. Using insert is the mostcommon method to correct this deformity. The results of our study emphasizes, spesific inserts are effective to distribute plantar pressures and prevent excessive loading of specificareas increasing contact area.
Amaç: Bu çalışmanın amacı, ayakta aşırı pronasyonun konservatif tedavisinde kullanılan tabanlık uygulamasının plantar temas alanlarına ve basınç dağılımlarına etkilerinin incelenmesiydi. Yöntemler: Çalışmaya yaş ortalaması 25.88±5.92 yıl olan, ayakta pronasyon artışı tanısı konulan, 21 kadın 6 erkek, 27 birey dahil edildi. Bireylerin demografik bilgileri kaydedilerek, KısaForm McGill Ağrı Anketi, Navikülar Düşme Testi, Ayak Postür İndeksi, Ayak Fonksiyon İndeksiuygulandı. Ayağın plantar temas alanları ve basınç dağılımlarını saptamak için, bireyler, önceçıplak ayakla ardından ayak deformitelerine spesifik olarak üretilmiş tabanlık ile yürüyüşlerisırasında dinamik pedobarografik analiz (Rs Scan-Footscan ®) ile değerlendirildi. Sonuçlar: Pedobarografiyle yapılan dinamik ölçümlerde toplam temas alanları ile sağ ve solorta ayağın temas yüzeyi yüzdelerinin tabanlıkla anlamlı olarak arttığı (p<0.001), ön ve arkaayağın temas yüzeyi yüzdelerinin tabanlıkla anlamlı olarak azaldığı (p<0.001), maksimum taban basınçlarının sol ayakta 2., 3. ve 4. metatars, sağ ayakta 2. ve 3. metatars bölgesinde,her iki ayakta topuk mediali ve topuk laterali bölgelerinde çıplak ayağa göre tabanlıkla azal- dığı (p=0.007, p=0.001, p=0.003, p<0.001, p=0.011, p=0.001, p=0.004, p=0.002, p=0.006)bulundu. Parmaklar, 1. metatars, 5. metatars ve orta ayakta maksimum ayak taban basınçlarıaçısından çıplak ayak ve tabanlıklı durum arasında anlamlı fark olmadığı bulundu (p>0.05). Tartışma: Subtalar eklemin proksimalinde ve distalinde patolojik değişikliklere sebep olanpronasyon artışı, ayağın yük dağılımını bozarak taban basınçlarını etkiler. Bu deformiteyidüzeltmek için kullanılan en yaygın yöntemlerden biri tabanlık uygulamasıdır. Çalışmamızınsonuçları, arka ayağın aşırı pronasyonunu önlemek için kişiye özel üretilen tabanlık uygulamasının, ayak taban basınç dağılımlarını düzeltmek ve temas yüzeyini arttırarak belli bölgelerdeaşırı yüklenmeyi önlemekte etkili olduğunu vurgulamıştır.
