VAROLUŞÇU YAKLAŞIMA DAYALI EĞİTİM PROGRAMININ BİREYLERİN ÖLÜM KAYGISI, YALNIZLIK ve MUTLULUK DÜZEYLERİNE ETKİSİ: BİR PİLOT ÇALIŞMA


Creative Commons License

Demir V.

SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ DERGİSİ, cilt.48, ss.139-160, 2024 (Hakemli Dergi)

Özet

Bu çalışmanın amacı Yaşantı Odaklı Varoluşçu Yaklaşıma Dayalı Eğitim Programının bireylerin ölüm kaygısı, yalnızlık ve mutluluk düzeylerine etkisini incelemektir. Çalışma, ön test - son test modelli yarı deneysel bir araştırmadır. Çalışmanın bağımsız değişkeni; ön test ve son test arasında çalışma grubuna uygulanan yaşantı odaklı varoluşçu yaklaşıma dayalı programdır. Araştırmanın bağımlı değişkeni ise çalışma grubunda yer alan bireylerin ölüm kaygısı, yalnızlık ve mutluluk düzeyleridir. Çalışma grubunu katılım ölçütlerini karşılayan ve 22-36 yaş aralığında 10’u kadın 4’ü erkek olmak toplam 14 katılımcı oluşturmaktadır. Araştırmada katılımcılara çalışma başlamadan önce ve sekiz haftanın sonunda Thorson-Powell Ölüm Kaygısı Ölçeği, UCLA-Yalnızlık Ölçeği ve Oxford Mutluluk Ölçeği uygulanmıştır. Çalışma grubuna sekiz oturumluk Yaşantı Odaklı Varoluşçu Yaklaşıma Dayalı Eğitim Programı uygulanmıştır. Programının etkililiğini değerlendirmek için çalışma sonunda ulaşılan verilerin çözümlenmesinde Wilcoxon İşaretli Sıra Testi kullanılmıştır. Yapılan analizler, uygulanan Yaşantı Odaklı Varoluşçu Yaklaşıma Dayalı Eğitim Programının, katılımcıların mutluluk düzeylerini yükseltmede olumlu bir etkiye sahip olduğunu ancak ölüm kaygısı ve yalnızlık düzeylerini azaltmada ise etkili olmadığını göstermektedir. Araştırmanın sonuçları, sınırlılıkları ve güçlü yanları alanyazın ışığında tartışılmıştır.