Bu araştırmada, babalara verilen eğitimin, babaların 2–9 yaş çocuklarıyla ilgilenme düzeylerine olan etkisini ortaya koymak amaçlanmıştır. Çalışma grubunu baba eğitim programına katılan 14 baba oluşturmuştur. Araştırmada, ön test-son test deseni kullanılmıştır. Çalışmanın verileri, Baba Görüşme Formu kullanılarak toplanmıştır. Araştırmanın bağımsız değişkeni ön test-son test arasında çalışma grubuna verilen Baba Eğitim Programı etkinliğidir. Çalışma grubuna Baba Görüşme Formu ön test olarak verildikten bir hafta sonra babalar on hafta süren bir eğitim almıştır. Eğitimin tamamlanmasından bir hafta sonra aynı test babalara ikinci kez son test olarak tekrar verilmiştir. Araştırmadan elde edilen veriler Non-Parametrik Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi ile analiz edilmiştir. Araştırmanın bulguları, babalara verilen eğitimin; “babaların çocuklarının oyunlarına katılma, çocuklarıyla birlikte dışarı çıkma, sözel etkileşime girme, çocuklarına yeni birşeyler öğretme, günlük bakımlarıyla ilgilenme ve çocuklarına özel zamanlarda bakma sıklığını” artırdığını ortaya koymuştur.
This study aims to reveal the effects of father education programs on the levels of their involvement with their children aged 2 to 9. The study group comprised 14 fathers who participate in a father education program. The study employed the pre-test-posttest design. Data were collected by using Father Interview Forms. The independent variable of the study is the Father Education Program activity implemented on the study group between the pre- and posttest. Starting from one week after the fathers were given the Father Interview Form as a pretest, the fathers took participated a 10-week education. One week after the education program was complete, the same test was administered once again to the fathers as a posttest. Data obtained from the study were analyzed with the Non-Parametric Wilcoxon Signed Rank Test. The findings have shown that the father education program increased “the frequency of fathers becoming involved with their children’s games, going out with their children, having verbal interactions with them, teaching them new things, becoming involved with their daily care, and looking after them at special times”.
