Bu makale, Türkiye Cumhuriyeti'nin 100. Yılını kutladığımız bu günlerde uluslararası sistemin yapısında yaşanan dönüşümler karşısında Türkiye'nin nasıl cevaplar ürettiğini neoklasik realist bir bakış açısından sorgulamaktadır. Esas olarak Türkiye'nin dış politika evrimi incelenmektedir. Makalenin temel hipotezi, uluslararası sistemin çok kutuplu hale geldiği dönemlerde Türkiye'nin maceracılıktan uzak, daha dengeli bir politika izlemeye başladığı yönündedir. Bu makalede 2008 sonrası dönemde “belirsizlik çağı” olarak tanımlanmıştır. Aynı zamanda içsel ve dışsal türbülans nedeniyle 2016-2020 yılları arasında uluslararası sistemle uyumsuz bir dış politika yaklaşımı geliştirdiğinin altı çizilmiştir. Ancak bu durum 2020 yılından itibaren değişmeye başlamış ve Türk dış politikası maceracı bir çizgiden uzaklaşmıştır.
As we celebrate the 100th anniversary of the Republic of Turkey in these days, this article questions how Turkey has responded to the transformations in the structure of the international system from a neoclassical realist perspective. The main focus is on the evolution of Turkey's foreign policy. The fundamental hypothesis of the article is that during periods when the international system has evolved into a multipolar state, Turkey has adopted a more balanced approach, moving away from adventurism. In this article, the period after 2008 is defined as an “era of uncertainty”. It is also emphasized that due to internal and external turbulence, Turkey developed an incompatible foreign policy approach between 2016 and 2020. However, this situation changed from 2020 onwards, and Turkish foreign policy has distanced itself from an adventurous path.
