Bahariye Mevlevihanesi Semahanesinin Doğal Aydınlatma Açısından İncelenmesi


Arapoğlu M., Alınak A.

YTÜ Mimarlık Tarihi Çalışmaları-I, İstanbul, Türkiye, 7 - 08 Mayıs 2025, ss.285-325, (Tam Metin Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: İstanbul
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.285-325
  • İstanbul Gelişim Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Mevlevî dervişlerinin yaşamlarını faaliyetlerini sürdürdükleri Mevlevihaneler aynı

zamanda tarikatın ritüel uygulamaların ve eğitsel faaliyetlerin bir arada yürütüldüğü önemli

yapılar olarak işlev görmüştür. Bu yapılar içerisinde en dikkat çekici ritüel sema ayinidir.

Sema törenleri, Osmanlı döneminde tarikat uygulaması olmanın ötesinde, hanedan üyeleri,

devlet ricali ve halkın katılım sağladığı kültürel etkinlikler arasında yer almış; böylece dönem

toplumunun sosyal ve kültürel yapısında önemli bir yer edinmiştir. Mevlevî ritüellerinde

mûsikî ve şiir, ayrılmaz bir bütünlük içerisinde varlık göstermiştir. Semâ denildiğinde

yalnızca fiziksel performans değil, aynı zamanda mûsikî, şiir ve bedensel devinim içeren çok

katmanlı bir ritüel kastedilmiştir.

Semâ ayininin icra edildiği mekânlara “semâhâne” adı verilmekte olup, bu mekanlar

tarihsel süreçte Osmanlı padişahları ve halkın ziyaretine açık mekânlar olarak hizmet

vermiştir. Günümüzde de bu mekânlarda izleyicisi olan törenler gerçekleştirilmeye devam etmektedir. Semâ törenlerinin Mevlevî adabına uygun şekilde icra edilmesi kadar, seyir

deneyiminin konforlu bir biçimde sağlanması da önemlidir. Bu bağlamda, semahanelerin

doğal aydınlatma koşulları belirleyici bir unsur olarak öne çıkmaktadır. Literatürde semahane

mimarisine ilişkin çeşitli çalışmalar yapılmış olmakla birlikte, bu yapıların doğal aydınlatma

özelliklerine dair değerlendirmeler sınırlıdır.

Bu çalışmada, İstanbul’daki son inşa edilen Mevlevihane yapısı olan Bahariye

Mevlevihanesi incelenmiştir. Çalışma kapsamında, semahane mekânında bulunan cephe

düzenleri analiz edilerek, ritüelin gerçekleştirilme koşullarının doğal aydınlatma konforu

kriterleri açısından değerlendirilmesi ve yorumlanması amaçlanmaktadır. Yapıya ait

cephelerin doğal aydınlatma değerleri, bunların mekân deneyimine etkisi, cepheler arası

karşılaştırmalar yapılarak analiz edilcektir. Araştırmanın yöntemi kapsamında, doğal

aydınlatma hesaplamaları DIALux Evo yazılımı aracılığıyla gerçekleştirilmiş, bu

hesaplamalardan elde edilen veriler üzerinden değerlendirmeler yapılmıştır. Osmanlı

modernleşmesinin mimari ortama yansıması kendine has özellikleri olan semahane

mekanlarına yansıması üzerinden yorumlanacaktır.