Uzun Ömür İçin Güncel Arayışlar: Büyüme Hormonu Temelli Tedavilere Dair Güncel Verilerin Değerlendirmesi


Creative Commons License

Adıyaman S., Kartal M., Köroğlu M., Gerçeker S. S.

15.Uluslararası Bilimsel Çalışmalar Kongresi (UBCAK), 26 - 27 Aralık 2024, ss.1, (Özet Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Sayfa Sayıları: ss.1
  • İstanbul Gelişim Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Büyüme hormonu (GH), ön hipofiz tarafından salgılanan ve büyüme ve metabolizma üzerinde önemli etkiler gösteren bir proteindir. GH, metabolizma, sıvı dengesi, bağışıklık ve yaşlanma dahil olmak üzere büyümeyi ve diğer fizyolojik süreçleri düzenlemeye ve koordine etmeye yardımcı olur. GH, bağlandığı büyüme hormonu reseptörüne (GHR) ve onun alt sinyal yollarını aktive ederek büyüme ve metabolizma üzerinde pleyotropik etkiler yaratır. Çoğu organda GH, insülin benzeri büyüme faktörü-I (IGF-I) adı verilen başka bir hormonun salgılanmasını uyarır; bu hormon GH'nin etkilerinin birçoğuna aracılık eder. Somatik büyüme ve gelişmedeki iyi tanımlanmış rolüne ek olarak, GH/IGF1 ekseninin metabolizma, kemik, kas ve akciğer homeostazisi, inflamatuar yanıt, yaşa bağlı fizyolojik ve patolojik değişiklikler, neoplaztik gelişim ve kemoterapi direncinde rol almaktadır. GH/IGF-I ekseninin zayıflaması yaşam süresinin artmasıyla sonuçlanır. GH'nin memeli uzun ömürlülüğünün kontrolündeki önemli rolü ilk olarak genetik GH eksikliği (GHD) veya GH direnci olan farelerin uzun ömürlülüğünden çıkarılmıştır. Normal büyümenin yaşlanma ve uzun ömür açısından bazı maliyetler içerdiği kavramı, esas olarak deney hayvanlarında elde edilen sonuçlara dayanmaktadır. Bu kavramın insan yaşlanmasına ne ölçüde uygulandığını belirlemek zor ancak önemlidir. Çocuklukta veya erken yetişkinlikte artan GH salgılanması, yeterli vücut büyüklüğü ve kompozisyonunu sağlayarak evrimsel bir avantaj sağlamış olsa da, yaşam süresini kısaltabilmektedir. Bu nedenle, erken yetişkinlikten sonra GH salgılanmasındaki kademeli düşüş, yaşlanmayı yavaşlatarak ve yaşam süresini uzatarak evrimsel avantajlara sahip olabilir. Araştırmalar, GH'nin memeli yaşlanmasının kontrolündeki rolüne dair çok sayıda kanıt sağlamıştır. Laboratuvar faresi popülasyonlarında, GHD ve GH direnci gecikmiş yaşlanmaya, ve yaşam süresinde önemli artışa sebep olmuştur. İnsanlarda, azalmış GH ve IGF-1 sinyallemesi, yaşlılıkta hayatta kalma oranının artması ile ilişkilendirilmiştir. GH'nin yaşlanma üzerindeki etkilerinin farelerle sınırlı olmadığını ve türler arasındaki GH, GHD veya GHI'ye yanıtlarındaki farklılıkların nitel olmaktan çok nicel olduğunu göstermektedir. Bu açıdan büyüme hormonu, GH/IGF1 ekseni ve büyüme hormonunun yaşam süresine etkisi ile ilgili güncel literatür sonuçlarına yer verilecektir.