Amaç: Araştırmayla, okul öncesi 60-72 aylık çocukların fotoğrafı tanıma ve üretme yetkinliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma, nitel araştırma kapsamındaki eylem araştırması modeliyle gerçekleştirilmiştir. Uygulayıcının aynı zamanda araştırmacı olduğu eylem araştırması modeli tercih edilmiştir. Veri toplama araçları araştırmacı tarafından tasarlanan ihtiyaç analizi görüşme formu ve sınama aracı olarak hazırlanan performans değerlendirme testidir. Araştırmanın veri analizi için betimsel istatistikler kullanılmıştır. Çalışma grubu 2019-2020 eğitim-öğretim yılı güz döneminde özel bir okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 60-72 aylık 47 (çocuktan oluşmaktadır. Bulgular: Çocukların %75’i daha önce fotoğraf çektiğini belirtirken, çocukların %66’sı fotoğrafı mobil cihazlarla çektiklerini, %63’ü de mobil cihazlarla daha güzel fotoğraf çekildiğini ifade etmiştir. Çocukların sadece %8’inin aileleri fotoğraf makinesi kullanmaktadır. Çocukların %47’si fotoğrafın çekilme nedenine ilişkin kendi gerekçelerini içeren cevaplar verse de, sadece %2’si fotoğrafın hatırlamak için çekildiğini ifade edebilmiştir. Sonuç: Çocukların fotoğrafı tanıma ve üretme yetkinliğinin geliştirilmesi ihtiyacını karşılamak üzere, eylem planı kapsamında hazırlanan fotoğrafçılık atölye programı uygulanmış ve %87,2 başarı oranına ulaşılmıştır. Bu oran, okul öncesinde fotoğrafçılık atölye çalışmasıyla, çocukların maruz kaldıkları görselleri ve fotoğrafları nitelik bakımından ayırabilme gücünü kazanabildiklerini ve tüketici konumun yanı sıra üretici konuma geçebildiklerini gösterir niteliktedir. Yurt dışındaki örnekleri dikkate alınarak okul öncesinde fotoğraf ve fotoğrafçılık eğitimine ilişkin akademik ve kurum bazlı, teorik ve uygulamalı çalışmaların sayıca artırılmasının okul öncesi eğitimin niteliğinin artırılmasına önemli katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
Aim: The objective of the research is to examine photographic recognition and production competencies of pre-school children in the 60-72 months group. Method: The research was carried out using the action research model within the scope of qualitative research. The action research model in which the practitioner was also a researcher was preferred. The data collection tools are the needs analysis discussion guide designed by the researcher and the performance evaluation form prepared as a test tool. Descriptive statistics were used for the analysis of research data. The study group consists of 47 students in the 60-72 months group attending a private pre-school educational institution in the fall semester of the 2019-2020 academic year. Results: While 75% of the students stated that they have taken photos before, 66% of these students stated that they took photos with their mobile devices and 63% of them stated that they took better photos with mobile devices. Only 8% of students' families use cameras. Although 47% of the students gave meaningful answers regarding the reason for taking photos, only 2% could state that photos are taken to remember. Conclusion: To meet the need to develop students' competence to recognize and produce photographs, a photography workshop program prepared within the scope of the action plan has been put into practice and a success rate of 87.23% has been achieved. This ratio shows that with the pre-school photography workshop, students could gain strength to distinguish the images and photos they are exposed to in terms of quality and that they can switch to the producer position besides being in the consumer position. It is thought that increasing the number of academic and institution-based, theoretical and hands-on studies related to pre-school photograph and photography training by considering examples abroad will contribute to increased quality of pre- school education.
