Turkish Studies-Religion, cilt.19, sa.1, ss.1-21, 2024 (TRDizin)
Çalışmada özel gereksinimli çocuğa sahip ebeveynler ile normal gelişim gösteren çocuğa sahip
ebeveynlerin Tanrı algısı ve psikolojik iyi oluş düzeylerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmanın
katılımcılarını İstanbul ilinde özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde öğrenim görmekte olan 159’u özel
gereksinimi olan, 285’i normal gelişim gösteren çocuğu olan kolayda örnekleme yöntemiyle seçilen ebeveyn
oluşmaktadır. Araştırmaya ilişkin veriler, Demografik Bilgi Formu, Psikolojik İyi Oluş Ölçeği (PİOÖ) ve Tanrı
Algısı Ölçeği (TAÖ) kullanılarak ölçülmüştür. Çalışma, ilişkisel tarama modeline uygun olarak planlanmıştır.
Çalışmanın amacı doğrultusunda, ölçüm araçlarından elde eldilen verilerin arasındaki ilişkiyi test etmek için
Bağımsız Örneklemler t-testi kullanılmıştır. Çalışma grubuna katılan ebeveynlerin Tanrı algıları ve psikolojik
iyi oluş arasındaki ilişki Pearson korelasyon analizi yapılarak tespit edilmiştir. Ebeveynlerin tanrı algılarının
psikolojik iyi oluşu yordama gücünü belirlemek amacıyla ise çoklu doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır.
Çalışmada özel gereksinimli çocuğu olmayan ebeveynlerin psikolojik iyi oluş düzeyinin, olanlara göre anlamlı
olarak yüksek olduğu bulunmuştur. Özel gereksinimli çocuğu ilaç kullanan ebeveynlerin, kullanmayanlara
göre psikolojik iyi oluş düzeyi anlamlı olarak yüksek saptanmıştır. Çalışmada her iki grupta Tanrı’ya yönelik
olumlu duyguların psikolojik iyi oluşu anlamlı pozitif yönde yordadığı tespit edilmiştir. Araştırma Tanrı’ya
yönelik pozitif duyguların ve çocuğun ilaç kullanımının psikolojik iyi oluşa olumlu katkı sağladığını ortaya
koymuştur. Çalışmadan elde edilen bulgular alanyazında yer alan araştırmalar ile birlikte tartışılmış, ileride
yapılması planlanan araştırmalar adına önerilerde bulunulmuştur.