Yaşlılık; yaşları aşan kişiler için kullanılan fiziksel, ruhsal, zihinsel yeteneklerin kaybı ve psişik işlevlerin zayıflaması olarak tanımlanmaktadır. İnsanların gelişimi dört aşamadan oluşmaktadır. Bu aşamalar; fiziksel, duygusal, sosyal ve zihinsel olarak sıralanmaktadır. Bu dönemlerin tamamlandığı bölüm ise yaşlılık olarak görülmektedir. Hayat bir pasta olarak görülürken yaşlılık ise bu pastanın son dilimi olarak karşımıza çıkmaktadır. Dünyada geçmişte çocuk sayısı yaşlı insan sayısından fazlayken günümüzde demografik bir dönüm noktasının eşiğine ulaşmıştır. Dünyada doğurganlık oranının düşmesi, insanların yaşam süresinin uzaması nedeni ile dünya nüfusunun giderek arttığı belirlenmiştir. Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) Raporu’na göre dünyada 2050 yılında dünyada 60 yaş üzeri insan sayısının 2 milyarı, 80 yaş üzeri nüfusun ise 400 milyonu bulacağı düşünülmektedir. Türkiye’de yaşlı nüfus oranı incelendiğinde 2023 yılında bu oranın %10,2; 2030 yılında %12,9; 2040 yılında %16,3; 2060 yılında %22,6 ve 2080 yılında ise bu oranın %25,6 olacağı düşünülmektedir. Toplum içerisinde yaşlı tanımı incelendiğinde yaşlıların tecrübe ve bilgelik gibi yaşlılığının olumlu yönlerinin göz ardı edildiği bunun yanında yürüme güçlüğü olan, muhtaç, değişime kapalı, yalnız, mutsuz ve sosyal ilişkileri zayıflamış bireyler olarak tanımlanmaktadır. Toplum içerisinde yaşlıların yaşam kalitesinin arttırılması ve sağlığının geliştirilmesi sonucunda yaşlı nüfusa bağlı olarak toplumsal yükün azaltılabildiği belirlenmiştir. Bu şekilde yaşlılara karşı olumsuz tutumların azaltılabileceği görülmektedir. Dünya Sağlık Örgütü tarafından yaşlılara yönelik olarak yapılan analiz sonucunda yaşlılara yönelik olarak olumsuz veya ayrımcı tutumların yaygın olduğu belirlenmiştir. Yaşlılık dönemi içerisinde yaşlı bireylerin zihinsel ve fiziksel sağlıklarının olumsuz yönde etkilendiği görülmektedir. Yaşlı insanlara sunulmuş olan hizmetler incelendiğinde sadece sağlık alanı değil toplumun tüm kesimini de ilgilendirdiği ortaya çıkmıştır. Üniversite öğrencilerinin yaşlılara karşı tutumları incelendiğinde bunun yaşlılarla olan iletişimden yaşlılara yönelik ihmal ve istismara kadar yaşlı bakımına ilişkin birçok alanı etkileyen değişken olarak görülmektedir. Toplum içerisinde insanların yaşamlarının bir bölümünde yaşlı anne ve babalarının bakımını üstlenme ihtimalinin yüksek olduğu belirlenmiştir.